وبلاگ گوشه ای از این جهان سبز میشود
» (اشک و لبخند) قسمت اول
پرده نازک سفید با وزش باد اینطرف و آنطرف میرفت چشمانم را باز کردم نور خورشید از لابه لای پرده روی زمین افتاده بود نسیم خنکی با خود می آورد نگاهم کشیده شد به سمت ساعت وای بازم دیر شده بود باید برم دفتر روزنامه راستی خودمو معرفی نکردم من سپیده ام 26 سالم مدرک کارشناسی روزنامه نگاری دارم دو سالی هست که اومدیم به یک آپارتمان کوچک و نقلی گفتم اومدیم یعنی من و مادربزرگم البته من صداش میکنم گلپری .
بذارید یک اسنپ بگیرم براتون از خودم بیشتر میگم ...
آها اینم از این ده دقیقه دیگه اینجاست ، از اونجایی که آدم بسیار تنبلی هستم صبحانه رو همیشه گلپری جان برام لقمه میکن مثل بچه مدرسه ای ها دستم میده تا توی ماشین بخورم خب بذارید یکم از خودم بگم من آدم به شدت آرومی هستم اما نه اون آرومی که شما الان توی ذهنت اومد یه آرومی که نه خواب و خوراک داره به خاطر شغلش نه گذاشته گلپری یه نفس راحت از دستش بکش ..
مطلب مرتبط
چگونه رشد مو را افزایش دهیم؟فکر کنم خودش دارم صدام میکن
سپیده : سلام به گلپری جون خودم صبح آفتابیت بخیر باشه
مادر بزرگ : آخه من به تو چی بگم دختر تا قبل اذون صبح سرت توی اون ماس ماسک یه خواب درست حسابی نداری نه غذایی درستی میخوری یه نگاهی به خودت توی آیینه انداختی؟ اخه عزیز من دختر من ..
تا خواست ادامه حرفشو بزن پریدم از اون گونه هاش یه ماچ کردم
مادربزرگ : اااا ولم کن دختر خودتو لوس نکن
و یه لبخند ملیحی زد و چشماش پر از اشک شد
مادربزرگ : اخه تو نمیدونی که پدر و مادرت قبل رفتنشون چقدر سفارش تو رو کردن توروخدا مادر بیشتر مراقب خودت باش نری باز سر صحنه جرمی چه میدونم قتلی یا با قاتلا محاسبه کنی
حرفش که تموم شد بلند بلند خندیدمو دستشو بوسیدم
سپیده : آخه قربونت برم نگران چی هستی بعدشم اون مصاحبه اس نه محاسبه
و باز خندیدم
مادربزرگ : چه میدونم هرچی ...
و یه چشمی نازک کرد و روش رو اونور کرد ، لبخندی زدمو صورتشو بوسیدم
سپیده : چشم گلپری جون خودم امری نیست با ما؟
مادربزرگ لبخندی زد و با نگاهی که از نگرانی سو سو میزد گفت نه دخترم خدا به همرات اینم لقمه تو راهت
سپیده : ممنونم خداحافظ گلپری
نفس عمیقی کشیدم و رفتم سمت پله ها گوشیم صداش دراومد اسنپ رسیده بود سریع بند کفشامو بستم و از خونه زدم بیرون
مطلب مرتبط
آیا مدیتیشن می تواند افکار منفی را از بین ببرد؟ساره
